… Gururu kendine karşı tanıklık ediyor; bütün bunlara karşın yine de dönmüyorlar. Ben, Allah’ları Rab’bi, aramıyorlar Beni. (Hoşea, 7:10)

… Egemen Rab şöyle diyor: “Gurura kapılıp ‘Ben Allah’ım, denizlerin bağrında, Allah’ın tahtında oturuyorum’ dedin. Kendini Allah sandın, oysa sen Allah değil, insansın.” (Hezekiel, 28:2)

… Güçlülerin gururuna son vereceğim… Korku gelince esenlik arayacak, ama bulamayacaklar. (Hezekiel, 7:24-25)

“Övünmesi boşunadır, yaptıkları da.” (Yeremya, 48:29-30)

Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer… Başkaldıranlar gurura kapılmasın! (Mezmurlar, 66:7)

Ne mutlu Rab’be güvenen insana, gururluya, yalana sapana ilgi duymayana. (Mezmurlar, 40:4)

Kötüler gururla mazlumları avlıyor, mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor. Kötü insan içindeki isteklerle övünür… Kendini beğenmiş kötü insan Allah’a yönelmez… Öyle yücedir ki Senin yargıların, kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır. (Mezmurlar, 10:2-5)

Onlara yaptıklarını, gurura kapılıp isyan ettiklerini bildirir. Öğüdünü dinletir, kötülükten dönmelerini buyurur. Eğer dinler ve O’na kulluk ederlerse, kalan günlerini bolluk, yıllarını rahatlık içinde geçirirler. Ama dinlemezlerse ölür, ders almadan yok olurlar. (Eyüp, 36:9-12)

Kötülerin gururu yüzünden insanlar feryat ediyor… (Eyüp, 35:12)

Kulaklarına konuşur, uyarısıyla onları korkutur; onları yaptıkları kötülükten döndürmek, gururdan uzak tutmak, canlarını çukurdan, hayatlarını ölümden kurtarmak için. (Eyüp, 33:16-18)

Ama atalarımız gurura kapıldı; dikbaşlılık edip buyruklarına uymadılar. Söz dinlemek istemediler, aralarında yaptığın harikaları unuttular. Dikbaşlılık ettiler, eski kölelik yaşamlarına dönmek için kendilerine bir önder bularak başkaldırdılar… (Nehemya, 9:16-17)

Ne var ki, güçlenince kendisini yıkıma sürükleyecek bir gurura kapıldı. Allah’ı Rab’be ihanet etti… (2. Tarihler, 26:16)

Rab diyor ki, “Kötülüğünden ötürü dünyayı, suçlarından ötürü kötüleri cezalandıracağım. Kibirlilerin küstahlığını sona erdirecek, zalimlerin gururunu kıracağım.” (Yeşaya, 13:11)

… Kibirli yüreği, övüngen bakışları yüzünden cezalandıracağım. (Yeşaya, 10:12)

Çünkü herşeye egemen Rab o gün kibirlileri, gururluları, kendini beğenmişleri alçaltacak; insanların gururu, kibiri kırılacak, o gün yalnız Rab yüceltilecek. (Yeşaya, 2:12-13)

Bir olayın sonu başlangıcından iyidir. Sabırlı kibirliden iyidir. (Vaiz, 7:8)

Küstah bakışlar ve kibirli yürek kötülerin çırası ve günahıdır. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 21:4)

Rab kibirlinin evini yıkar… Yaşam veren uyarıları dinleyen, bilgeler arasında konaklar. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 15:25, 31)

Kibirden ancak kavga çıkar, öğüt dinleyense bilgedir. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 13:10)

Rab’den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 8:13)

… Gururlu, küstah olanları uzaklaştıracağım aralarından… Bir daha böbürlenmeyecekler. Orada sadece Benim adıma sığınan uysal ve alçakgönüllüleri bırakacağım. (Sefenya, 3:11-12)

… “Giysisinin üstüne bir de zorbalığı kuşanan kişiden de nefret ederim.” böyle diyor herşeye egemen Rab. Bunun için kendinize dikkat edin ve ihanet etmeyin. (Malaki, 2:16)

Yüce ve görkemli olan, sonsuzlukta yaşayan, adı kutsal olan diyor ki, “… Alçakgönüllülerle, ezilenlerle birlikteyim. Yüreklerini sevindirmek için ezilenlerin yanındayım.” (Yeşaya, 57:15)

Öfkeli kişi çekişme yaratır, huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz. Kibir insanı küçük düşürür, alçakgönüllülükse onur kazandırır. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 29:22-23)

Yürekteki gururu düşüş, alçakgönüllülüğü ise onur izler. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 18:12)

Mazlumlar arasında alçakgönüllü biri olmak, kibirlilerle çapul malı paylaşmaktan iyidir. Öğüde kulak veren başarıya ulaşır, Rab’be güvenen mutlu olur. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 16:19-20)

Senin kabul ettiğin kurban alçakgönüllü bir ruhtur, alçakgönüllü ve pişman bir yüreği hor görmezsin, ey Allah. (Mezmurlar, 51:17)

Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır, oruç tutup alçakgönüllü olurdum… (Mezmurlar, 35:13-14)

İnsanlar seni alçaltınca, güvenini yitirme, çünkü Allah alçakgönüllüleri kurtarır. (Eyüp, 22:29)

Allah’ımızın önünde alçakgönüllü davranmak, O’ndan kendimiz, çocuklarımız, mallarımız için güvenli bir yolculuk dilemek üzere orada… oruç ilan ettim. (Ezra 8:21)

… Rab’bin önünde alçakgönüllülüğü takınan babası… (2. Tarihler, 33:23)

… Allah’ı önünde son derece alçakgönüllü davrandı. (2. Tarihler, 33:12)

Ne var ki… kendisine yapılan bu iyiliğe yaraşır biçimde davranmayıp büyüklendi… Gururu bırakıp alçakgönüllü davranmaya başladılar. Bu sayede… Rab’bin öfkesine uğramadılar. (2. Tarihler, 32:25-26)

… Rab onların alçakgönüllü bir tutum takındıklarını görünce… şöyle dedi: “Madem alçakgönüllü bir tutum takındılar, onları yok etmeyeceğim…” (2. Tarihler, 12:7)

… Alçakgönüllülüğü takınır, Bana yönelip dua eder, kötü yollarından dönerse… günahlarını bağışlayıp ülkelerini sağlığa kavuşturacağım. (2. Tarihler, 7:14)

… Alçakgönüllü bir yol tuttu… Önümde ne denli alçakgönüllü davrandığını gördün mü? Bu alçakgönüllülüğünden ötürü yaşamı boyunca Ben de onu sıkıntıya sokmayacağım…” (1. Krallar, 21:27, 29)

Alçakgönüllüleri kurtarır, gururluları gözler, gururunu kırarsın. (2. Samuel, 22:28)

Musa yeryüzünde yaşayan herkesten daha alçakgönüllüydü. (Çölde Sayım, 12:3)

… Rab diyor ki, “Ne zamana dek alçakgönüllü olmayı reddedeceksin?…” (Mısır’dan Çıkış, 10:3)

Rab alaycılarla alay eder, ama alçakgönüllülere lütfeder. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 3:34)

Alçakgönüllülere adalet yolunda öncülük eder, Kendi yolunu öğretir onlara. (Mezmurlar, 25:9)

Dinleyin, kulak verin, gururlanmayın, çünkü Rab konuştu… (Yeremya, 13:15)

Alçakgönüllüleri kurtarır, gururluların başını eğersin. (Mezmurlar, 18:27)

… Alçakgönüllüleri zafer tacıyla süsler. (Mezmurlar, 149:4

Ey Rab’bin ilkelerini yerine getirenler, ülkedeki bütün alçakgönüllüler, Rab’be yönelin. Doğruluğu ve alçakgönüllülüğü amaç edinin. Belki Rab’bin öfke gününde kurtulabilirsiniz. (Sefenya, 2:3)

Egemen Rab şöyle diyor: “… Artık eskisi gibi olmayacak. Alçakgönüllü yükseltilecek, gururlu alçaltılacak.” (Hezekiel, 21:26)

Kaya kovuklarında yaşayan, evini yükseklerde kuran sen! Yüreğindeki gurur seni aldattı. İçinden, “Beni kim yere indirebilir?” diyorsun. “Kartal gibi yükselsen de, yuvanı yıldızlar arasında kursan da, oradan indireceğim seni” diyor Rab. (Ovadya, 1:3-4)

Otlaklara sahip olunca doydular, doyunca gurura kapıldılar; bu yüzden unuttular Beni. (Hoşea, 13:6)

Ne var ki, gurura kapılıp saygısızlıkta direnince krallık tahtından indirildi, yüceliği kendisinden alındı. (Daniel, 5:20)

Güzelliğinden ötürü gurura kapıldın, görkeminden ötürü bilgeliğini bozdun. Böylece seni yere attım, kralların önünde seni yüzkarası yaptım. (Hezekiel, 28:17)

Ticaretteki üstün becerilerin sayesinde servetini çoğalttın, zenginliğin seni gurura sürükledi. (Hezekiel, 28:25)

Ey insanlar, Rab iyi olanı size bildirdi; adil davranmanızdan, sadakati sevmenizden ve alçakgönüllülükle yolunda yürümenizden başka Allah’ınız Rab sizden ne istedi? (Mika, 6:8)

… Ancak Ben alçakgönüllüye, ruhu ezik olana, sözümden titreyen kişiye değer veririm. (Yeşaya, 66:2)

Rab korkusu bilgelik öğretir, alçakgönüllülük de onurun önkoşuludur. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 15:33)

Rab yüksekse de, alçakgönüllüleri gözetir, küstahları uzaktan tanır. (Mezmurlar, 138:6)

Alçakgönüllülüğün ve Rab korkusunun ödülü, zenginlik, onur ve yaşamdır. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 22:4)

Gururun ardından yıkım, kibirli ruhun ardından da düşüş gelir. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 16:18)

Küstahlığın ardından utanç gelir, ama bilgelik alçakgönüllülerdedir. (Süleyman’ın Özdeyişleri, 11:2)

Yakında kötünün sonu gelecek, yerini arasan da bulunmayacak. Ama alçakgönüllüler ülkeyi miras alacak, derin bir huzurun zevkini tadacak. (Mezmurlar, 37:10-11)

Allah’ı Rab’bin gözünde kötü olanı yaptı. Rab’bin sözünü bildiren Peygamber Yeremya’nın karşısında alçakgönüllü davranmadı. (2. Tarihler, 36:12)

Rab’bin meleği kadına görünerek, “Kısır olduğun, çocuk doğurmadığın halde gebe kalıp bir oğul doğuracaksın” dedi… Kadın tarladayken Allah’ının meleği yine ona göründü… (Hakimler, 13:3-9)

Rab’bin meleği ona görünerek, “Ey yiğit savaşçı, Rab seninledir” dedi. (Hakimler, 6:12)

Melek… bunun üzerine şöyle dedi: “Rab… ‘Güçle kuvvetle değil, ancak Benim ruhumla başaracaksın.’ diyor. Böyle diyor herşeye egemen Rab.” (Zekeriya, 4:5-6)

Ey bütün melekleri, O’na övgüler sunun, övgüler sunun O’na, ey bütün göksel orduları! (Mezmurlar, 148:2)

Rab bir melek göndererek Asur Kralı’nın ordugahındaki bütün yiğit savaşçıları, önderleri, komutanları yok etti. Asur Kralı utanç içinde ülkesine döndü… (2. Tarihler, 32:21)

Süt ve bal akan ülkeye senden önce bir melek gönderecek… (Mısır’dan Çıkış, 33:2-3)

İki melek akşamleyin Sodom’a vardılar. Lut kentin kapısında oturuyordu. Onları görür görmez karşılamak için ayağa kalktı… (Yaratılış, 19: 1)

Tan ağarırken melekler Lut’a “… iki kızını al, hemen buradan uzaklaş” diye üstelediler… (Yaratılış, 19:15)

Bundan sonra Rab meleğe kılıcını kınına koymasını buyurdu. Melek buyruğa uydu. (1. Tarihler, 21:27)

Ama biz Rab’be yakarınca, yakarışımızı işitti. Bir melek gönderip bizi Mısır’dan çıkardı… (Çölde Sayım, 20:16)

Yakup yoluna devam ederken, Allah’ının melekleriyle karşılaştı. (Yaratılış, 32:1)

Rab… “Şimdi git, halkı sana söylediğim yere götür. Meleğim sana öncülük edecek. Ama zamanı gelince günahlarından ötürü onları cezalandıracağım.” (Mısır’dan Çıkış, 32:33-34)

“Efendim, ‘Yolunda yürüdüğüm Rab meleğini seninle gönderecek, yolunu açacak’ dedi…” (Yaratılış, 24:40)